بینایی ماشین در خودروهای خودران

دنیای خودرو در حال تجربه تحول عظیمی است. خودروهای خودران که زمانی تنها در داستان‌های علمی-تخیلی مطرح بودند، اکنون به سرعت به واقعیت تبدیل می‌شوند. این تغییر بزرگ مدیون فناوری‌های نوینی است که به‌طور اساسی نحوه‌ی رانندگی و ایمنی جاده‌ها را تغییر می‌دهند. یکی از این فناوری‌های انقلابی، بینایی ماشین است. در این مقاله جامع، به بررسی عمیق بینایی ماشین در خودروهای خودران خواهیم پرداخت و جنبه‌های مختلف از تشخیص موانع تا چالش‌های پیش رو، روندهای آینده و اثرات اجتماعی و اقتصادی آن را مورد بحث قرار می‌دهیم.

بینایی ماشین چیست؟

بینایی ماشین یکی از شاخه‌های بینایی کامپیوتری است که به ماشین‌ها این امکان را می‌دهد تا تصاویر و داده‌های بصری را پردازش کنند و بر اساس آن‌ها تصمیم‌گیری نمایند. این فناوری شامل ترکیبی از دوربین‌های با وضوح بالا، حسگرهای مختلف و الگوریتم‌های پیشرفته یادگیری عمیق می‌باشد. هدف اصلی بینایی ماشین، شبیه‌سازی عملکرد بینایی انسان در شرایطی است که سرعت، دقت و ثبات بیشتر از قابلیت‌های انسانی مورد نیاز باشد.

در خودروهای خودران، بینایی ماشین به ماشین‌ها کمک می‌کند تا:

• شناسایی اشیاء: تشخیص عابران پیاده، دوچرخه‌سواران، وسایل نقلیه دیگر و حتی حیوانات.

• تحلیل محیط: ارزیابی دقیق اطلاعات بصری برای تشخیص موانع، علائم ترافیکی، خطوط جاده و شرایط نوری متغیر.

• تصمیم‌گیری لحظه‌ای: پردازش سریع داده‌های جمع‌آوری‌شده و تبدیل آن‌ها به تصمیمات رانندگی به منظور افزایش ایمنی.

این فناوری به خودروهای خودران این امکان را می‌دهد که همانند چشم انسان عمل کنند؛ با این تفاوت که سرعت و دقت بسیار بالاتری دارند و می‌توانند حتی کوچک‌ترین تغییرات محیطی را نیز تشخیص دهند.

نقش بینایی ماشین در رانندگی خودران

برای اینکه خودروهای خودران بتوانند به صورت ایمن و کارآمد عمل کنند، نیاز به ترکیب چندین فناوری است. از جمله حسگرهای لیدار، رادار، GPS و هوش مصنوعی، اما بینایی ماشین به عنوان عامل اصلی ارائه تصاویر دقیق و با وضوح بالا شناخته می‌شود. در ادامه به برخی از عملکردهای کلیدی بینایی ماشینی در خودروهای خودران پرداخته‌ایم:

۱. تشخیص و اجتناب از موانع

یکی از اساسی‌ترین وظایف خودروهای خودران، شناسایی و اجتناب از موانع است. سیستم‌های بینایی ماشینی با استفاده از دوربین‌های متعدد، نمایی ۳۶۰ درجه از محیط اطراف خودرو فراهم می‌کنند. این سیستم‌ها قادر به:

• تشخیص عابران و دوچرخه‌سواران: شناسایی افراد در حال عبور از خیابان، ردیابی حرکت آن‌ها و پیش‌بینی مسیرهای ممکن.

• تخمین فاصله و سرعت: محاسبه فاصله بین خودرو و اشیای اطراف و ارزیابی سرعت نسبی آن‌ها به منظور جلوگیری از برخورد.

• شناسایی موانع جاده‌ای: تشخیص اشیاء ثابت مانند چاله‌ها، debris جاده‌ای، شاخه‌های افتاده یا سایر موانع ناگهانی.

برای مثال، سیستم Autopilot تسلا از مجموعه‌ای گسترده از دوربین‌ها برای نظارت مداوم بر محیط استفاده می‌کند و در صورت شناسایی مانع، بر اساس الگوریتم‌های یادگیری عمیق، تصمیمات لازم از قبیل ترمزگیری یا تغییر مسیر را در زمان‌های بسیار کوتاه اتخاذ می‌کند.

۲. تشخیص علائم ترافیکی

خودروهای خودران باید بتوانند علائم ترافیکی را به دقت تشخیص دهند تا از رعایت قوانین راهنمایی و رانندگی اطمینان حاصل شود. عملکرد بینایی ماشینی در این زمینه شامل:

• خواندن تابلوهای سرعت: تشخیص و تفسیر علائم محدودیت سرعت به منظور تنظیم سرعت خودرو.

• تشخیص علائم توقف و هشدار: شناسایی تابلوهای توقف، ایست و هشدارهایی که به راننده (یا سیستم خودران) اطلاعات لازم را ارائه می‌دهند.

• تشخیص علائم دیجیتال: برخی جاده‌ها دارای تابلوهای الکترونیکی هستند که اطلاعات متغیری ارائه می‌دهند؛ سیستم‌های بینایی ماشینی به صورت لحظه‌ای این اطلاعات را دریافت و تفسیر می‌کنند.

تکنیک‌های پیشرفته مانند شبکه‌های عصبی کانولوشنی (CNN) به سیستم‌ها کمک می‌کنند تا علائم را حتی در شرایطی که بخشی از آن‌ها مخفی یا خراب شده‌اند، به درستی تشخیص دهند.

۳. تشخیص خطوط جاده و ناوبری

حفظ موقعیت صحیح در جاده و تشخیص خطوط راهنمایی، نقش مهمی در رانندگی ایمن دارند. سیستم‌های بینایی ماشینی وظیفه دارند:

• شناسایی خطوط جاده: حتی در شرایطی که خطوط جاده به دلیل پوشش برف یا فرسودگی، واضح نباشند.

• تحلیل انحنای جاده: بررسی منحنی‌ها و شیب‌های جاده به منظور تعیین مسیر بهینه و ایمن.

• همکاری با سیستم‌های ناوبری: ترکیب داده‌های بصری با اطلاعات نقشه‌های دیجیتال و GPS برای تشخیص تغییرات موقت جاده مانند ساخت‌وساز یا مسیرهای انحرافی.

این قابلیت‌ها به خودروهای خودران اجازه می‌دهد تا در هر شرایطی مسیر خود را به صورت دقیق و مطمئن انتخاب کنند.

نوآوری‌ها و کاربردهای پیشرفته بینایی ماشین

علاوه بر عملکردهای اصلی ذکر شده، بینایی ماشین در خودروهای خودران به زمینه‌های نوآورانه‌ای نیز گسترش یافته است که آینده‌ی حمل‌ونقل را متحول می‌کنند.

۱. سیستم‌های کمک راننده پیشرفته (ADAS)

اگرچه هدف نهایی، رسیدن به خودروهای کاملاً خودران است، بسیاری از خودروهای امروزی با سیستم‌های کمک راننده پیشرفته مجهز شده‌اند که بر پایه بینایی ماشین کار می‌کنند. این سیستم‌ها شامل:

• ترمز اضطراری خودکار (AEB): تشخیص سریع خطر و فعال‌سازی ترمزها برای جلوگیری از برخورد.

• سیستم کمک در حفظ خط (LKA): تنظیم خودکار فرمان به منظور حفظ خودرو در مرکز خط جاده.

• کروز کنترل تطبیقی: تنظیم سرعت خودرو بر اساس جریان ترافیک، که از ترکیب داده‌های بصری و راداری استفاده می‌کند.

این سیستم‌ها گامی اساسی به سوی خودران کامل هستند و علاوه بر افزایش ایمنی، آشنایی رانندگان با فناوری‌های نوین را فراهم می‌آورند.

۲. سیستم‌های پایش راننده

حتی در خودروهای نیمه‌خودران، پایش وضعیت راننده برای اطمینان از هوشیاری وی اهمیت دارد. دوربین‌های داخلی به سیستم‌های بینایی ماشین اجازه می‌دهند تا:

• تشخیص خستگی و خواب‌آلودگی: بررسی حرکات چشم و تغییرات چهره برای شناسایی نشانه‌های خستگی.

• پایش توجه: اطمینان از اینکه راننده در لحظات بحرانی به موقع واکنش نشان می‌دهد.

• ارائه هشدار: صدور اعلان‌های صوتی یا تصویری در صورت تشخیص عدم توجه کافی.

این قابلیت‌ها به افزایش ایمنی کمک کرده و مانع از وقوع حوادث ناشی از بی‌توجهی راننده می‌شوند.

۳. یادگیری جمعی و بهبود مداوم

یکی از روندهای نوظهور در خودروهای خودران، مفهوم «یادگیری جمعی» است. این فناوری به خودروها اجازه می‌دهد تا داده‌های جمع‌آوری‌شده از محیط‌های مختلف را به اشتراک بگذارند و از تجربیات یکدیگر بهره ببرند. این امر موجب:

• بهبود پیش‌بینی رفتار سایر کاربران جاده: تحلیل حرکت عابران، رانندگان دیگر و حتی حیوانات.

• ایجاد نقشه‌های پویا: با دریافت داده‌های به‌روز از وسایل نقلیه مختلف، نقشه‌های دیجیتال با دقت بیشتری ساخته می‌شوند.

• بهینه‌سازی الگوریتم‌های تصمیم‌گیری: از طریق به اشتراک‌گذاری تجربیات، الگوریتم‌ها به سرعت با سناریوهای جدید سازگار می‌شوند.

این روش همکاری جمعی می‌تواند منجر به کاهش خطاهای ناشی از موارد نادر (edge cases) و افزایش دقت سیستم‌های خودران شود.

۴. تلفیق حسگرها (Sensor Fusion)

برای غلبه بر محدودیت‌های هر یک از حسگرهای منفرد، فناوری تلفیق حسگرها به کار گرفته می‌شود. این تکنیک شامل:

• ترکیب داده‌های دوربین، لیدار و رادار: به منظور ایجاد نمایی جامع از محیط که حتی در شرایط آب‌وهوایی نامساعد، اطلاعات دقیق فراهم آورد.

• افزایش دقت در تعیین فاصله و سرعت: استفاده از داده‌های چندمنظوره برای بهبود تخمین‌های مکانی.

• ایجاد سیستم‌های پشتیبان: در صورتی که یکی از حسگرها دچار مشکل شود، سایر حسگرها می‌توانند جایگزین شده و ایمنی را تضمین کنند.

این ترکیب داده‌ها به خودروها کمک می‌کند تا با اطمینان بیشتری تصمیمات حیاتی را در زمان واقعی اتخاذ کنند.

۵. چالش‌های فنی و امنیت سایبری

همزمان با پیشرفت‌های چشمگیر، مسائل و چالش‌هایی نیز در مسیر پیاده‌سازی بینایی ماشین در خودروهای خودران وجود دارد:

• چالش‌های پردازش داده در زمان واقعی: پردازش حجم عظیمی از داده‌های تصویری در عرض چند میلی‌ثانیه نیازمند سخت‌افزارهای قدرتمند و بهینه‌سازی‌های نرم‌افزاری بسیار دقیق است.

• امنیت سایبری: با افزایش اتصالات بین خودروها و اینترنت، محافظت از داده‌های حساس و جلوگیری از نفوذهای احتمالی اهمیت دو چندان پیدا می‌کند.

• مسائل حقوقی و اخلاقی: تعیین مسئولیت در صورت بروز خطاهای ناشی از تصمیمات خودران، همچنان یکی از موضوعات داغ در حوزه حقوق حمل‌ونقل است.

تلاش‌های فراوانی در جهت بهبود الگوریتم‌ها، توسعه سخت‌افزارهای تخصصی و ایجاد چارچوب‌های قانونی مناسب انجام می‌شود تا تمامی این چالش‌ها به حداقل برسند.

آینده بینایی ماشین در خودروهای خودران: چشم‌اندازهای نوین

با گذر زمان و پیشرفت فناوری‌های نوین، انتظار می‌رود که بینایی ماشین در خودروهای خودران به سطحی پیشرفته‌تر دست یابد و کاربردهای جدیدی در زمینه‌های مختلف ایجاد کند. در ادامه به برخی از چشم‌اندازهای آتی پرداخته می‌شود:

۱. پیشرفت در معماری‌های شبکه‌های عصبی

تحقیقات روزافزون در حوزه هوش مصنوعی و یادگیری عمیق منجر به توسعه معماری‌های جدید شبکه‌های عصبی شده است. مدل‌های مبتنی بر ترنسفورمر و شبکه‌های عصبی کانولوشنی بهبود یافته قادر خواهند بود تا:

• تشخیص سریع‌تر و دقیق‌تر: در سناریوهای پیچیده و غیرمنتظره عملکرد بهتری از خود نشان دهند.

• بهینه‌سازی مصرف انرژی: با کاهش نیاز به پردازش‌های سنگین، عملکرد خودروهای خودران بهبود یافته و مصرف انرژی کاهش می‌یابد.

• سازگاری با داده‌های متنوع: از طریق یادگیری از داده‌های متنوع و فراگیر، سیستم‌ها قادر خواهند بود تا در مواجهه با شرایط متغیر، عملکرد مطلوبی داشته باشند.

۲. استفاده از فناوری 5G و محاسبات لبه (Edge Computing)

شبکه‌های نسل پنجم (5G) به دلیل سرعت بالا و تاخیر کم، فرصت‌های جدیدی را برای خودروهای خودران فراهم می‌کنند. این فناوری به خودروها امکان می‌دهد تا:

• پردازش‌های سنگین را از طریق سرورهای لبه انجام دهند: کاهش بار محاسباتی داخلی خودرو و افزایش سرعت واکنش در مواقع اضطراری.

• ارتباط بی‌وقفه با زیرساخت‌های شهری: بهبود همزمانی داده‌ها بین خودروها و سیستم‌های نظارتی شهری.

• ایجاد شبکه‌های هوشمند: به اشتراک‌گذاری داده‌های بلادرنگ بین وسایل نقلیه، چراغ‌های راهنمایی و سایر زیرساخت‌ها.

۳. توسعه سیستم‌های ایمنی چند لایه

برای افزایش ایمنی، سیستم‌های خودران آینده از رویکرد چند لایه بهره خواهند برد:

• تلفیق داده‌های بصری و غیر بصری: استفاده همزمان از اطلاعات ارائه‌شده توسط بینایی ماشین، رادار و لیدار.

• تشخیص خطاهای احتمالی و واکنش خودکار: سیستم‌های هوشمند می‌توانند خطاهای احتمالی را قبل از وقوع حادثه شناسایی کرده و اقدامات پیشگیرانه انجام دهند.

• افزایش استانداردهای ایمنی: با ایجاد پروتکل‌های سخت‌گیرانه، خودروهای خودران به سطح ایمنی بالاتری دست خواهند یافت.

۴. رانندگی شخصی‌سازی‌شده و تجربه کاربری بهبود یافته

یکی از جنبه‌های جذاب فناوری بینایی ماشین، ایجاد تجربه رانندگی شخصی‌سازی‌شده است:

• تطبیق رفتار خودرو با ترجیحات فردی: بر اساس تحلیل رفتار و عادات راننده، خودرو می‌تواند شیوه رانندگی را متناسب با سبک فرد تنظیم کند.

• تشخیص علائم احساسی راننده: سیستم‌های پیشرفته قادر خواهند بود تا با پایش حالت چهره و حالات عاطفی، راننده را از خطرات احتمالی آگاه سازند.

• ارتباط تعاملی میان خودرو و مسافر: ارائه اطلاعات به‌صورت بصری و صوتی متناسب با نیازهای فردی، تجربه کاربری را بهبود می‌بخشد.

۵. تأثیرات اقتصادی و اجتماعی گسترده

پذیرش خودروهای خودران که از بینایی ماشین بهره می‌برند، اثرات فراوانی بر اقتصاد و جامعه خواهد داشت:

• کاهش هزینه‌های ناشی از تصادفات: افزایش ایمنی و کاهش خطاهای انسانی می‌تواند منجر به کاهش هزینه‌های پزشکی و خسارات مالی شود.

• بهبود بهره‌وری حمل‌ونقل: خودروهای خودران می‌توانند با هماهنگی بهتر ترافیک و استفاده بهینه از مسیرها، زمان سفر را کاهش داده و بهره‌وری اقتصادی را افزایش دهند.

• ایجاد فرصت‌های شغلی جدید در حوزه فناوری: توسعه و نگهداری سیستم‌های پیشرفته بینایی ماشین منجر به ایجاد مشاغل فنی و تحقیقاتی جدید خواهد شد.

• تغییر الگوهای شهری و حمل‌ونقل عمومی: با کاهش نیاز به خودروهای شخصی و بهبود حمل‌ونقل عمومی، ساختار شهرها و شیوه‌های زندگی تغییر خواهد یافت.

چالش‌ها و راهکارهای رفع مشکلات

با وجود تمامی نوآوری‌های فوق، هنوز چالش‌های متعددی در مسیر پیاده‌سازی کامل بینایی ماشین وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرند:

۱. شرایط نوری و جوی نامساعد

سیستم‌های بینایی ماشین همچنان در برابر شرایط آب‌وهوایی نامساعد مانند باران شدید، برف و مه، یا تغییرات ناگهانی نور خورشید دچار چالش می‌شوند. پژوهشگران در تلاش‌اند تا از طریق:

• توسعه دوربین‌های مقاوم در برابر شرایط جوی: استفاده از فناوری‌های جدید نوری که بتوانند در شرایط متغیر عملکرد داشته باشند.

• افزایش هوش الگوریتم‌ها: به کمک یادگیری ماشین، سیستم‌ها قادر خواهند بود شرایط نامساعد را پیش‌بینی و تعدیل کنند.

۲. مسائل امنیت سایبری و حریم خصوصی

با افزایش اتصالات خودروهای خودران به اینترنت و دیگر زیرساخت‌های هوشمند، امنیت داده‌ها و محافظت از حریم خصوصی بسیار حیاتی می‌شود:

• توسعه پروتکل‌های رمزنگاری پیشرفته: به منظور محافظت از اطلاعات حساس در برابر نفوذ و حملات سایبری.

• ایجاد چارچوب‌های قانونی و استانداردهای امنیتی: همکاری بین دولت‌ها، سازمان‌های صنعتی و شرکت‌های فناوری برای تدوین استانداردهای مشترک.

۳. مدیریت سناریوهای نادر و غیرمنتظره

سناریوهایی که به ندرت رخ می‌دهند (edge cases) همچنان از بزرگترین چالش‌های سیستم‌های خودران به شمار می‌آیند. برای رفع این مشکل:

• استفاده از داده‌های گسترده و متنوع: گردآوری و آموزش مدل‌ها با استفاده از داده‌های واقعی از سناریوهای مختلف.

• توسعه الگوریتم‌های پیش‌بینی پیشرفته: که بتوانند در شرایط غیرمعمول رفتار سایر عناصر جاده را به درستی پیش‌بینی کنند.

نتیجه‌گیری

بینایی ماشین بدون شک در قلب انقلاب خودروهای خودران قرار دارد. این فناوری با ارائه قابلیت‌های تشخیص موانع، خواندن علائم ترافیکی، تشخیص خطوط جاده و پردازش داده‌های بلادرنگ، آینده‌ای را رقم می‌زند که در آن خودروها بدون نیاز به دخالت انسانی، به‌صورت ایمن و هوشمندانه عمل خواهند کرد. با پیشرفت‌های مستمر در زمینه شبکه‌های عصبی، تلفیق حسگرها و بهینه‌سازی سخت‌افزارهای پردازش، سیستم‌های بینایی ماشین قادر خواهند بود چالش‌های کنونی را پشت سر گذاشته و مرزهای جدیدی را در ایمنی و کارایی خودروهای خودران رقم بزنند.

در آینده، انتظار می‌رود که:

• معماری‌های نوین شبکه‌های عصبی، با افزایش دقت و سرعت، امکان تشخیص لحظه‌ای بهتر را فراهم کنند.

• فناوری 5G و محاسبات لبه، توان پردازشی خودروها را بهبود بخشیده و ارتباط بی‌وقفه با زیرساخت‌های هوشمند شهری ایجاد کنند.

• سیستم‌های ایمنی چند لایه، با تلفیق داده‌های بصری و غیر بصری، تضمین‌کننده کاهش خطاهای ناشی از سناریوهای نادر شوند.

• تجربه رانندگی شخصی‌سازی‌شده، از طریق تحلیل دقیق داده‌های مرتبط با عادات راننده، بهبود یابد و سطح رضایت کاربران را ارتقا دهد.

• تأثیرات اقتصادی و اجتماعی گسترده، از جمله کاهش هزینه‌های ناشی از تصادفات و افزایش بهره‌وری حمل‌ونقل، مشهود گردد.

در نهایت، بینایی ماشین تنها یک فناوری نیست؛ بلکه نمایشی از آینده‌ای است که در آن حمل‌ونقل هوشمند، ایمن و پایدار به واقعیت تبدیل می‌شود. همانطور که پژوهشگران، مهندسان و مقامات قانونی به همکاری برای رفع چالش‌ها و توسعه سیستم‌های هوشمند ادامه می‌دهند، آینده‌ای روشن در انتظار ماست که در آن خودروها به‌عنوان اعضای هوشمند جامعه، نقشی فعال در بهبود کیفیت زندگی ایفا خواهند کرد.

نظر شما درباره آینده بینایی ماشین در خودروهای خودران چیست؟
آیا فکر می‌کنید چالش‌های فنی و امنیتی به زودی حل خواهند شد؟ یا اینکه مسائل قانونی و اخلاقی همچنان مانعی برای پیشرفت این فناوری خواهند بود؟ منتظر شنیدن نظرات و تجربیات شما در این زمینه هستیم. از دیدگاه‌های شما می‌توانیم در جهت بهبود و ارتقای فناوری‌های نوین گام‌های مؤثری برداریم.

با نگاهی به روندهای پیش رو و بهره‌گیری از فناوری‌های نوین مانند هوش مصنوعی، 5G و اینترنت اشیا، می‌توان انتظار داشت که خودروهای خودران در آینده‌ای نه چندان دور، نه تنها نقش اصلی در حمل‌ونقل شهری ایفا کنند، بلکه به یک بخش جدایی‌ناپذیر از زندگی روزمره ما تبدیل شوند. این تحول نه تنها از نظر فنی، بلکه از منظر اقتصادی و اجتماعی نیز تحولات بزرگی را به همراه خواهد داشت.

امروزه، شرکت‌های پیشرو در زمینه فناوری خودرو مانند تسلا، وِیِمُو و دیگران به‌طور مداوم در حال بهبود سیستم‌های بینایی ماشین خود هستند و پروژه‌های آزمایشی گسترده‌ای در سطح جهانی اجرا می‌کنند. تحقیقات انجام‌شده نشان می‌دهد که با استفاده از داده‌های بزرگ و هوش مصنوعی، خودروهای خودران قادر خواهند بود در مواجهه با سناریوهای پیچیده‌تر و غیرمنتظره عملکرد بهتری داشته باشند. این روند نه تنها ایمنی را افزایش می‌دهد، بلکه می‌تواند منجر به کاهش چشمگیر تصادفات و بهبود کیفیت زندگی شهری شود.

در پایان، می‌توان گفت که بینایی ماشین یکی از کلیدهای اصلی برای ورود به عصر حمل‌ونقل هوشمند است. همانطور که فناوری روز به روز پیشرفت می‌کند، انتظار می‌رود که خودروهای خودران با بهره‌گیری از این فناوری، با دقتی شبیه به انسان و در عین حال سریع‌تر و دقیق‌تر از آن عمل کنند. این تحول بزرگ، نیازمند همفکری، نوآوری و همکاری میان نهادهای مختلف صنعت، دولت و جامعه علمی است تا بتواند به شکلی جامع و منسجم به ثمر برسد.

از شما دعوت می‌کنیم تا در بحث‌های پیرامون این موضوع شرکت کنید و نظرات، تجربیات و پیشنهادات خود را با ما به اشتراک بگذارید. آیا شما هم به آینده‌ای که در آن خودروهای خودران جایگزین وسایل نقلیه سنتی می‌شوند، باور دارید؟ چه چالش‌هایی را بیشتر احساس می‌کنید و چگونه می‌توان آن‌ها را برطرف کرد؟ دیدگاه شما می‌تواند در شکل‌گیری آینده‌ای هوشمند و پایدار نقش بسزایی داشته باشد.

با توجه به مطالب فوق، می‌توان نتیجه گرفت که بینایی ماشین در خودروهای خودران تنها یک فناوری کمکی نیست؛ بلکه بنیادی برای ساخت سیستم‌های هوشمند و ایمن در حمل‌ونقل است. آینده‌ای که در آن خودروها به صورت کامل خودران عمل می‌کنند، نیازمند توجه ویژه به بهبود الگوریتم‌های پردازش تصویر، افزایش توان پردازشی و ایجاد استانداردهای قانونی و امنیتی مناسب می‌باشد. از این رو، سرمایه‌گذاری در پژوهش‌های مربوط به بینایی ماشین و توسعه فناوری‌های مرتبط، یکی از اولویت‌های حیاتی صنعت خودرو و حمل‌ونقل در قرن ۲۱ محسوب می‌شود.