سامانه زنجیره تامین، تعریف و انواع مدل ها، نقش بینایی ماشین در سامانه زنجیره تامین
سامانه زنجیره تامین چیست؟ در اصل،سامانه زنجیره تامین شبکه ای از افراد، سازمانها، منابع، فعالیتها و فناوریهایی است که در ایجاد و فروش یک محصول دخیل هستند. این سیستم با تأمین مواد اولیه آغاز میشود…
سامانه زنجیره تامین چیست؟
در اصل،سامانه زنجیره تامین شبکه ای از افراد، سازمانها، منابع، فعالیتها و فناوریهایی است که در ایجاد و فروش یک محصول دخیل هستند. این سیستم با تأمین مواد اولیه آغاز میشود و با تحویل محصول نهایی به مصرفکننده پایان مییابد. سامانه زنجیره تامین شامل چندین مرحله از جمله تولید، حمل و نقل، انبارداری و توزیع است.
مدلهای سامانه زنجیره تامین
تمامی زنجیرههای تأمین یکسان نیستند. صنایع مختلف بسته به عواملی مانند نوسانات تقاضا، چرخه عمر محصول و رقابت بازار به استراتژیهای متفاوتی نیاز دارند. در زیر برخی از مدلهای رایج سامانه زنجیره تامین که توسط TechTarget و Investopedia ارائه شده است، آمده است:
1- مدل جریان پیوسته (Continuous Flow Model)
این مدل برای شرکتهایی که محصولات یکسانی با تغییرات اندک تولید میکنند، بهترین عملکرد را دارد. این مدل بر جریان ثابت مواد و چرخههای تولید قابل پیشبینی تکیه دارد. صنایع با محصولات بالغ و تقاضای پایدار، مانند کالاهای مصرفی، اغلب از این مدل استفاده میکنند.
2- مدل زنجیره سریع (Fast Chain Model)
شرکتهایی که در صنایع سریع مانند مد یا الکترونیک فعالیت میکنند، تمایل به استفاده از این مدل دارند. در اینجا، سرعت کلیدی است. هدف این است که ایدهها را به سرعت به محصولات تبدیل کرده و قبل از کاهش تقاضا آنها را به بازار عرضه کنید. این مدل برای محصولاتی با چرخه عمر کوتاه ایدهآل است.
3- مدل چابک (Agile Model)
این مدل برای صنایع با تقاضای غیرقابل پیشبینی یا محصولاتی که سفارش داده میشوند، مناسب است. این مدل به شرکتها اجازه میدهد تا انعطافپذیر و پاسخگو به تغییرات ناگهانی در نیازهای مشتری باشند. شرکتهایی که محصولات بسیار سفارشی تولید میکنند اغلب به این مدل متکی هستند.
4- مدل انعطافپذیر (Flexible Model)
مدل انعطافپذیر توسط شرکتهایی که نوسانات فصلی در تقاضا را تجربه میکنند استفاده میشود. به عنوان مثال، کسب و کارهایی که تزئینات تعطیلات یا لباسهای فصلی تولید میکنند، نیاز دارند که تولید را به سرعت افزایش دهند و سپس پس از پایان فصل اوج، به طور کارآمد آن را کاهش دهند.
5- مدل زنجیره کارآمد (Efficient Chain Model)
هنگامی که قیمتگذاری یک عامل رقابتی اصلی است، شرکتها اغلب به مدل زنجیره کارآمد روی میآورند. این رویکرد بر کاهش هزینهها و افزایش کارایی تمرکز دارد و برای صنایعی که رقابت در آنها شدید است و حاشیه سود کم است، ایدهآل است.
بهترین شیوههای مدیریت زنجیره تأمین
مدیریت مؤثر زنجیره تأمین (SCM) برای اطمینان از روان کارکرد تمام جنبههای زنجیره تأمین – از مواد اولیه تا خدمات مشتری – ضروری است. هم TechTarget و هم Investopedia چندین بهترین شیوه را که شرکتها میتوانند برای بهینهسازی زنجیرههای تأمین خود اتخاذ کنند، برجسته میکنند:
1-مدیریت زنجیره تأمین لاغر (Lean Supply Chain Management)
SCM لاغر هدف کاهش ضایعات و افزایش انعطافپذیری است. با تمرکز بر سادهسازی فرآیندها و کاهش موجودی اضافی، شرکتها میتوانند بهرهوری را بهبود بخشند و هزینهها را کاهش دهند.
2- همکاری با تأمینکنندگان
روابط قوی با تأمینکنندگان برای یک زنجیره تأمین کارآمد ضروری است. ارتباط منظم و همکاری تضمین میکند که تأمینکنندگان نیازهای شرکت را درک کرده و میتوانند مواد را به موقع و مطابق با مشخصات تحویل دهند.
3- استفاده از فناوری
پیشرفتهای فناوری مانند سنسورها، اتوماسیون و هوش مصنوعی به زنجیرههای تأمین مدرن کمک شایانی میکنند. این فناوریها دید در لحظه به زنجیره تأمین ارائه میدهند و به مدیران اجازه میدهند تا تصمیمات مبتنی بر داده بگیرند و به سرعت به اختلالات پاسخ دهند.
4- معیارها و بهبود مستمر
مدیریت موفق سامانه زنجیره تامین شامل تعیین معیارهای عملکرد واضح برای هر مرحله از فرآیند است. شرکتها باید به طور منظم این معیارها را ارزیابی کنند تا زمینههای بهبود را شناسایی کرده و تغییراتی را برای افزایش بهرهوری اجرا کنند.
چالشهای رایج در سیستمهای زنجیره تأمین
با وجود بهترین تلاشهای مدیران زنجیره تأمین، چالشها اجتنابناپذیر است. برخی از رایجترین مسائل عبارتاند از:
عدم شفافیت
در زنجیرههای تأمین پیچیده، ممکن است ردیابی وضعیت مواد و محصولات در زمان واقعی دشوار باشد. این عدم شفافیت میتواند منجر به ناکارآمدی و تأخیر شود.
ضایعات ناشی از پیشبینی نادرست
شرکتهایی که تقاضا را اشتباه قضاوت میکنند یا ظرفیت خود را بیش از حد برآورد میکنند، ممکن است با موجودی اضافی مواجه شوند که منجر به ضایعات میشود.
عدم رضایت مشتری
اگر محصولات به تأخیر بیفتند یا سفارشها برآورده نشوند، شرکتها ممکن است مشتریان خود را از دست داده و به اعتبار خود آسیب بزنند.
اختلالات خارجی
حوادثی مانند بلایای طبیعی، تنشهای ژئوپلیتیک یا همهگیریها میتوانند زنجیرههای تأمین جهانی را مختل کنند. همهگیری COVID-19 نمونه اخیر از این است که چگونه شوکهای خارجی حتی کارآمدترین سیستمها را تحت فشار قرار میدهند.
آینده زنجیرههای تأمین
همانطور که TechTarget اشاره میکند، زنجیرههای تأمین در چند دهه گذشته به دلیل جهانی شدن، پیشرفتهای فناوری و تغییر انتظارات مشتریان به طور قابل توجهی تکامل یافتهاند. ظهور غولهای تجارت الکترونیک مانند آمازون انتظارات مصرفکنندگان را تغییر داده است، با ویژگیهایی مانند تحویل روز بعد که به یک هنجار تبدیل شده است. با این حال، این راحتیها با مجموعه چالشهای خاص خود مانند افزایش فشار بر لجستیک و هزینههای بالاتر موجودی همراه است.
با نگاه به آینده، فناوریهایی مانند هوش مصنوعی (AI)، یادگیری ماشین و اینترنت اشیا (IoT) نقش حیاتی در شکلدهی زنجیرههای تأمین آینده ایفا خواهند کرد. این ابزارها به شرکتها اجازه میدهند تا تقاضا را بهتر پیشبینی کنند، موجودی را بهینه کنند و توانایی خود را برای پاسخگویی به اختلالات افزایش دهند.
علاوه بر این، همهگیری COVID-19 اهمیت انعطافپذیری زنجیره تأمین را برجسته کرده است. در آینده، شرکتها احتمالاً بر ایجاد زنجیرههای تأمین انعطافپذیرتر و متنوعتری تمرکز خواهند کرد که بتوانند در برابر شوکهای ناگهانی مقاومت کنند و خود را با شرایط در حال تغییر به سرعت تطبیق دهند.
نتیجهگیری
زنجیرههای تامین شریان حیاتی تجارت مدرن هستند که مواد خام را به محصولات نهایی متصل میکنند و اطمینان میدهند که مشتریان آنچه را که نیاز دارند، زمانی که نیاز دارند دریافت میکنند. با درک مدلهای مختلف سامانه زنجیره تامین و اتخاذ بهترین شیوهها، شرکتها میتوانند نه تنها بهرهوری عملیاتی خود را بهبود بخشند، بلکه در بازار نیز مزیت رقابتی کسب کنند.
با ادامه تکامل زنجیرههای تأمین، کسب و کارهایی که میتوانند خود را با فناوریهای جدید و انتظارات در حال تغییر مشتریان تطبیق دهند، برای موفقیت در سالهای آینده آماده خواهند بود.